4 May 2016

ilk önce sakinlik!

   Merhabalar! Uzun bir aradan sonra tekrar karşınızdayım. Yazmayı mı bıraktı diye düşünenleriniz olmuş olabilir ama bu aralar keyfim yoktu, yazasım gelmedi. Bu yazıyı yazarken daha rahatım, sakinim ve birazcık mutluyum. Nedeni ise yakın zamanda keşfettiğim bir şarkı. Yazımı okurken benim için mucizevi olan bu şarkıyı (bende ilaç gibi bir etki yaratıyor.) dinleyebilirsiniz. Hadi başlayalım! :) 

   Tık! 


   Sakin kalabilmek hayatımızın hemen hemen her alanında çok önemlidir. Çünkü çok üzüldüğümüzde, kızdığımızda yanlış kararlar verebiliriz. Hayatımız boyunca pişman olacağımız şeyler yapabiliriz. Ben bu yüzden çok hata yaptım. Çok kırıldığım, çok sinirlendiğim zamanlarda yapmamam gereken şeyler yaptım, söylememem gereken şeyleri söyledim. Şimdi geriye dönüp baktığımda keşke biraz sakinleşip kendimi dinleseydim önce diyorum. Ondan sonra adam akıllı düşünüp ona göre bir yol çizseydim. Ama ne yazık ki bunu düzeltebilecek bir zaman makinesi yok elimde. Bu yüzden sevdiğim insanları kaybettim, kaybetmeye de devam ediyorum. Yakın zamanda bir şeyi anladım, artık böyle olmayacağım ve bunu değiştirmek için elimden geleni yapacağım. Misal beni, duyduğum anda sakinleştiren bu şarkıyı açacağım ilk iş. Bir şekilde aşırıya kaçan duygularımı kontrol etmeyi öğreneceğim. Eğer başarırsam ileride bununla ilgili de bir yazı yazarım sizlere. :)


   Birkaç yıl öncesine kadar küçücük bir hataya bile tahammül edemiyordum. Fazla mükemmeliyetçi bir yapım var ne yazık ki. Kendi hatalarıma bile katlanamıyordum. Sonra dedim ki kendime hata yapmadan bir şeyleri öğrenemem. İnsanız hata yapmamız çok doğal ama önemli ve zor olan o hataları anlayışla karşılayabilmek. Şimdi arada sırada yine tahammülsüzlük etsem de eski halime göre çok daha iyiyim bu konuda ve mutluyum.

   Son birkaç aydır zor zamanlardan geçiyorum. Her şeyi sorgular, her konuda bir karara varmam gerektiğini hisseder oldum. Eskisi kadar umutlu, mutlu değildim. Her konuda farklı bakış açısı geliştirmeye çalışan ben, tek bir noktaya odaklanıp kalmıştım. Işığı göremez olmuştum, sürekli bir negatiflik yayıyordum ki genelde enerjisini insanlara bulaştıran biri olarak görülürdüm. Kendini kötü hisseden arkadaşlarım bana gelirdi ve birkaç saat sonra mutlu olurlardı. Ağlarken bile insanları neşelendirebiliyordum. Ama şimdi fark ettim ki karanlıkta boğulmak için çabalamışım. Kolaya kaçmışım bir nevi savaşmak yerine. Bu çukurdan da ancak sakin kalarak çıkabilirim. Kafamı boşaltıp bir süre bir şey düşünmeden. Sonra da bu durumu değiştirmek için çözüm yolları ararım. Bu yolda da beni seven, yanımda olmak isteyenleri oyunun dışında bırakmamam gerektiğini de anladım. Birazcık destek fena olmaz değil mi? :)
     

   Herkesin zor zamanları, anları olabilir. Hayat her zaman mükemmel gidecek diye bir şey yok. Ama böyle zamanlarda sakin kalıp düşünmeden bir karara varmamak lazım. Yanınızda olmak isteyen insanlara engel olmamak lazım. Hatamızı fark edip bir adım atmak çok önemli bir gelişme. Çevrenizde bir insan böyleyse ona karşı anlayışlı ve affedici olmak gerekir bu süreç bitene kadar. Tabi kendinizi yıpratmadan. Bir şeyleri düzeltmek için çabalayan bir insan varsa karşınızda hatalarını anlayıp özür dileyen ve bunu değiştirmek için çabalayan biriyse hiçbir şey için geç değildir. Herkes ikinci bir şansı hak eder, çok büyük bir şey yapmamışsa.
 

   Bu aralar öğrendiklerim, tecrübe ettiklerim bu şekilde. Benim düşüncelerim bu yönde değişti. Doğru veya yanlış olan yerleri elbette vardır bunu da bana zaman gösterecek. :)

   Siz böyle durumlarda ne yaparsınız? Nasıl bir yol izlersiniz? Farklı fikirler, farklı bakış açıları insanı her zaman geliştirir. Yorumlarınızı bekliyorum. Bu seferlik de benden bu kadar! En kısa zamanda tekrar blogumda buluşuruz umarım! :) O gün gelene kadar hoşça, sağlıkla, mutlulukla kalın! Sevdiklerinize sevdiğinizi söylemeyi ihmal etmeyin imkanınız varken! :)

12 yorum:

  1. Valla bu konuda maalesef bir tavsiyem yok. Yazını okurken umarım başarır diye içimden geçirdim. Çünkü başarırsan yazacaksın ve belki de bana çare olacaksın :) (insanoğlu bencil işte:)) Şaka bir yana yazdıklarına sonuna kadar katılıyorum. Bende benzer şeyler yaşamış biri olarak son birkaç senedir biraz daha kontrollü olduğumu fark ediyorum. İnan ki faydası büyük. Susup düşünmek, kendini sakin kalmaya zorlamak yapabilirsen hayatını değiştirecektir. Ben yaptığım durumlarda mucizevi sonuçlarla karşılaştım. Umarım başarır ve tecrübelerini aktarırsın. Sevgiler, hoşça kal:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaa başarırsam başkalarına da çare olabilmeyi o kadar çok isterim ki... Kontrolü elimde tutacağım diye de kontrol manyağı olup çıkıyorum sonra, dengem yok ki :) Umarım başarırım ve bazı konularda bunun için çok geç kalmış olmam. :(

      Sil
  2. Sinirli anda şuurumuzu kaybedip, ne yaptığımızı, söylediğimizi bilemiyoruz. İstemsiz bir şekilde oluyor ve biz bunu kontrol edemiyoruz fakat kontrol etmemiz gerekir. Söylediğiniz gibi kırgınlıklar, olmaması gerekenler oluyor, keşke yapmasaydım dediklerimiz oluyor... Bir şekilde hakim olmalıyız.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Son zamanlarda o kadar çok yaptım ki bunu... Bir şekilde öğreniriz umarım kendimize hakim olmayı. Zor ama imkansız değil :)

      Sil
  3. bazen boş vermek güzel oluyor tavsiye ederim :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahahah valla öyle de bir türlü öğrenemedim boş vermeyi :D bir yolu, yöntemi varsa çok makbule geçer valla.

      Sil
    2. basit. düğmeni kapatıyorsun :) deneyimliyimdir o konuda :D

      Sil
    3. Ben daha nasıl kapanır öğrenemedim galiba :D

      Sil
  4. BİR SES VARDIR İÇİNDE.
    BİR ŞEY YAPMADAN ÖNCE.
    DİNLE O'NU SESSİZCE,
    ELİNDEN GELDİĞİNCE.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok güzel özetlemişsiniz. :) Dinlemeyi başarabilirsek birçok şey farklı olur. Bu sözlerinizi böyle durumlarda içimden tekrarlayacağım, teşekkür ederim. :)

      Sil
  5. Zaman insanın sivri köşelerini törpülüyor. Ben öfke kontrolünü, yaşım ilerleyince sağlamayı başardım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir şeyler yaşadıkça, kaybettikçe öğreniyorsunuz bazı şeyleri. Umarım ben de daha fazla zarar görmeden öğrenebilirim. :)

      Sil